Ο συγγραφέας μου ανέθεσε να του κάνω την παρουσίαση του. Ένας φίλος του είμαι που τον ξέρω από παιδί. Μου είπε: «Μη με κάψεις». «Το κατά δύναμη» του αποκρίθηκα. Ο φίλος μου, ο συγγραφέας, γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1945. Ήδη είναι στην τρίτη ηλικία. Στο σχολείο ήταν: «κούτσουρο απελέκητο». Έβαλε μυαλό και κατάφερε να γίνει Ηλεκτρολόγος Μηχανικός. Ταξίδεψε στου κόσμου τα μέρη και όπου πήγαινε έστηνε εργοστάσια. Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Χιλή, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Ινδία, Πακιστάν, Τουρκία, Ρωσία, Σερβία… και που δεν πήγε. Και στην πατρίδα μας φυσικά. Και παραδόξως, όσα εργοστάσια έστησε λειτουργούν και οι βιομήχανοι θησαυρίζουν. Αυτός τίποτε. Έμεινε στον άσσο. Κάποτε ξεκίνησε να γράφει και την νύφη την πλήρωνα πάλι εγώ. «Το διάβασες;» με ρωτούσε, «πώς σου φάνηκε;» «Καλό» του απαντούσα. Φίλος είναι. Τι να του πεις; Για όσα έχει γράψει μέχρι τώρα δεν έχει πάρει ούτε βραβεία ούτε περγαμηνές. «Μ’ αυτό που γράφω τώρα, θα πάρω Νόμπελ Λογοτεχνίας», μου λέει. Άντε μη πω τι θα πάρει. Πάντως… διαβάστε τον. Καλούτσικος είναι. Άλλα βιβλία που έχει γράψει (και τα έχω υποστεί όλα) είναι: «Η ιστορία της Ζωζώς και η Ιστορία» και «Τρεις μικρές Ιστορίες» που περιλαμβάνουν: «Το ταξίδι», «Τζόφιν ο Μαρτυριάρης» και «Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα (το πουλί)»
Για να σου εξασφαλίσουμε μια κορυφαία εμπειρία, στο site μας χρησιμοποιούμε cookies.
Μάθε περισσότερα