Γιώργης Χ. Μεταξάς

15 Αυγούστου 1974. Ανήμερα της κηδείας της Παναγιάς, ο εφιάλτης του “Αττίλα 2” έρχεται στην Κύπρο μετά από πολύ μικρό χρονικό διάστημα από τον “Αττίλα 1”! Η αιματοχυσία στην μαρτυρική μεγαλόνησο συνεχίζεται αμείωτη μέχρι το απόγευμα της 16ης Αυγούστου που διατάσσεται παύση πυρός. Μετά απ’ αυτή την φρικτή κι άνανδρη τουρκική εισβολή 200.000 Ελληνοκύπριοι, αφήνουν τις περιοχές που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν και μετακινούνται προς το νότιο τμήμα του νησιού κι αντίθετα 51.000 τουρκοκύπριοι μετακινούνται βόρεια στην πλούσια κι εύφορη Καρπασία. Οι Έλληνες μετρούν γύρω στις 6.000 νεκρούς – οι περισσότεροι άμαχοι – ενώ οι τούρκοι έχουν χάσει 2.000 άντρες – οι περισσότεροι στρατιώτες. Όμως οι Ελληνικές απώλειες δεν σταματούν στους νεκρούς. Άλλοι 3.000 έχουν καταγραφεί ως αγνοούμενοι! Δεκατέσσερα χρόνια μετά, κι ενώ πια στη βόρεια Κύπρο, εκτός από τους τουρκοκύπριους, έχουν εγκατασταθεί ακόμη πάνω από 60.000 έποικοι από την ανατολία κι ακόμη παραμένουν μόνιμα γύρω στους 50.000 άνδρες του τουρκικού στρατού, η ίδια η CIA επιβεβαιώνει στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών της Ελλάδας ότι Έλληνες πολίτες κρατούνται σε στρατόπεδα αιχμαλωσίας στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο. Η Ελλάδα αποφασίζει ν’ αναζητήσει κάποιους από αυτούς που δηλώθηκαν από τους τούρκους σαν αγνοούμενοι κι όχι σαν αιχμάλωτοι πολέμου, για να μην αναγκαστούν να τους γυρίσουν πίσω. Ποιος θα είναι αυτός που θ’ αναλάβει αυτό το φαινομενικά ακατόρθωτο εγχείρημα; Θα πρέπει να επιλεγεί ο καλύτερος! Και ποιος είναι καλύτερος από τον πολυπαρασημοφορημένο “βάτραχο” της Μονάδας Υποβρυχίων Καταστροφών Αριστόδημο Σίλκα; Όμως ο Σίλκας έχει παραιτηθεί κι έχει φύγει πικραμένος από το Πολεμικό Ναυτικό. Όμως για την Ελλάδα άλλη λύση δεν υπάρχει. Πρέπει να βρεθεί τρόπος να επανέλθει ο Σίλκας και να δεχθεί να πάει στα κατεχόμενα. Πρέπει να αναμετρηθεί για μια ακόμη φορά με τους τούρκους, να βρει τους Έλληνες αιχμαλώτους, να τους φέρει πίσω κι ύστερα να έχει το σθένος ν’ αντιμετωπίσει άλλου είδους εχθρούς! Γιατί μέσα από μια αποστολή της οποίας ο κύκλος αίματος είναι τεράστιος, ο Σίλκας εκτός από τους τούρκους θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις προδοσίες, τα ξεπουλήματα, τον φθόνο και την αχαριστία των Ελλήνων συμπατριωτών του. Σε ένα “κοντσέρτο θανάτου” η αιώνια κατάρα και μάστιγα της Ελληνικής φυλής που λέγεται: Δ ι χ ό ν ο ι α, θα απλώσει τα πλοκάμια της γι’ άλλη μια φορά, σ’ ένα λαό που πολύ εύκολα γίνεται δούλος της και την προσκυνά!

15 Αυγούστου 1974. Ανήμερα της κηδείας της Παναγιάς, ο εφιάλτης του “Αττίλα 2” έρχεται στην Κύπρο μετά από πολύ μικρό χρονικό διάστημα από τον “Αττίλα 1”! Η αιματοχυσία στην μαρτυρική μεγαλόνησο συνεχίζεται αμείωτη μέχρι το απόγευμα της 16ης Αυγούστου που διατάσσεται παύση πυρός. Μετά απ’ αυτή την φρικτή κι άνανδρη τουρκική εισβολή 200.000 Ελληνοκύπριοι, αφήνουν τις περιοχές που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν και μετακινούνται προς το νότιο τμήμα του νησιού κι αντίθετα 51.000 τουρκοκύπριοι μετακινούνται βόρεια στην πλούσια κι εύφορη Καρπασία. Οι Έλληνες μετρούν γύρω στις 6.000 νεκρούς – οι περισσότεροι άμαχοι – ενώ οι τούρκοι έχουν χάσει 2.000 άντρες – οι περισσότεροι στρατιώτες. Όμως οι Ελληνικές απώλειες δεν σταματούν στους νεκρούς. Άλλοι 3.000 έχουν καταγραφεί ως αγνοούμενοι! Δεκατέσσερα χρόνια μετά, κι ενώ πια στη βόρεια Κύπρο, εκτός από τους τουρκοκύπριους, έχουν εγκατασταθεί ακόμη πάνω από 60.000 έποικοι από την ανατολία κι ακόμη παραμένουν μόνιμα γύρω στους 50.000 άνδρες του τουρκικού στρατού, η ίδια η CIA επιβεβαιώνει στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών της Ελλάδας ότι Έλληνες πολίτες κρατούνται σε στρατόπεδα αιχμαλωσίας στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο. Η Ελλάδα αποφασίζει ν’ αναζητήσει κάποιους από αυτούς που δηλώθηκαν από τους τούρκους σαν αγνοούμενοι κι όχι σαν αιχμάλωτοι πολέμου, για να μην αναγκαστούν να τους γυρίσουν πίσω. Ποιος θα είναι αυτός που θ’ αναλάβει αυτό το φαινομενικά ακατόρθωτο εγχείρημα; Θα πρέπει να επιλεγεί ο καλύτερος! Και ποιος είναι καλύτερος από τον πολυπαρασημοφορημένο “βάτραχο” της Μονάδας Υποβρυχίων Καταστροφών Αριστόδημο Σίλκα; Όμως ο Σίλκας έχει παραιτηθεί κι έχει φύγει πικραμένος από το Πολεμικό Ναυτικό. Όμως για την Ελλάδα άλλη λύση δεν υπάρχει. Πρέπει να βρεθεί τρόπος να επανέλθει ο Σίλκας και να δεχθεί να πάει στα κατεχόμενα. Πρέπει να αναμετρηθεί για μια ακόμη φορά με τους τούρκους, να βρει τους Έλληνες αιχμαλώτους, να τους φέρει πίσω κι ύστερα να έχει το σθένος ν’ αντιμετωπίσει άλλου είδους εχθρούς! Γιατί μέσα από μια αποστολή της οποίας ο κύκλος αίματος είναι τεράστιος, ο Σίλκας εκτός από τους τούρκους θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις προδοσίες, τα ξεπουλήματα, τον φθόνο και την αχαριστία των Ελλήνων συμπατριωτών του. Σε ένα “κοντσέρτο θανάτου” η αιώνια κατάρα και μάστιγα της Ελληνικής φυλής που λέγεται: Δ ι χ ό ν ο ι α, θα απλώσει τα πλοκάμια της γι’ άλλη μια φορά, σ’ ένα λαό που πολύ εύκολα γίνεται δούλος της και την προσκυνά!