Παναγιώτης Γατσωτής

Η συγγραφή αυτή ανήκει στο επιστημολογικό πεδίο της Διδακτικής της Ιστορίας και συμβάλλει, ειδικότερα, στη διδακτική προσέγγιση του Ολοκαυτώματος, μίας κατεξοχήν τραυματικής και επίμαχης ιστορικής περιόδου.  Η τελευταία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, και μάλιστα από διδακτική άποψη, για πολλούς λόγους που εξηγούνται αναλυτικά στο βιβλίο.  Οι σχετικές με την ίδια περίοδο σπουδές αποτελούν ήδη ένα πεδίο μελετών εκτεταμένο και βαθύ με ανεξάντλητη, συνεχώς ανανεούμενη βιβλιογραφία.  Αυτό συμβαίνει λόγω της ερευνητικής δυναμικής που αναπτύσσεται, καθώς το Ολοκαύτωμα αποτελεί την καλύτερα μελετημένη περίπτωση γενοκτονίας, επειδή πλήθος χωρών ενεπλάκησαν σε αυτή την αποτρόπαια και οικουμενικής απήχησης καταστροφή, αλλά και εξ αιτίας των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών αυτού του τόσο ακραίου ιστορικού φαινομένου που δεν επιδέχεται απλουστευτικές εξηγήσεις.  Επιπλέον, οι νέες διεθνείς κρίσεις -το προσφυγικό πρόβλημα, η διεθνής τρομοκρατία, ο φονταμενταλισμός κ.ά.- επαναφέρουν τις παλιές στο προσκήνιο της επικαιρότητας, άρα και της ιστορικής και της διδακτικής έρευνας.  Στις αρχές του 21ου αιώνα ο κόσμος φαίνεται να έχει αλλάξει από πολλές πλευρές προς το χειρότερο, καθιστώντας ειρωνικά επίκαιρο το σύνθημα «ποτέ ξανά!», που συχνά πυκνά συνοδεύει τα συμπεράσματα των μελετών σχετικά με το Ολοκαύτωμα.
Η συγγραφή αυτή προσπαθεί με συστηματικό τρόπο: να διασαφηνίσει βασικές έννοιες-κλειδιά για την κατανόηση της περιόδου· να παρουσιάσει συνοπτικά τα καίρια, πολύ ενδιαφέροντα, ανθρωπιστικά προβλήματα που θέτει η ιστορική και διδακτική προσέγγιση του θέματος, χρησιμοποιώντας ως άξονα αναφοράς δείγματα λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών προσεγγίσεων· να προτείνει τρόπους διδακτικής αξιοποίησής τους.  Απευθύνεται, κυρίως, σε εκείνους που ενδιαφέρονται, αφενός, για την αποτύπωση ενός ιστορικού τραύματος σε έργα τέχνης, αφετέρου, για την διερεύνηση των δυνατοτήτων για συναφείς διδακτικές προσεγγίσεις.